我有耄士,执笾受膰,毋过貌儒之门。
我告耄士,暨百有位。
木无二本,川无二原,道无二岐。
请以一贯之,名臣是师。
同年生吴侍御 疏请唐陆宣公从祀瞽宗得俞旨行侍御属同朝为诗以张其事内阁中书龚自珍献侑神之乐歌 其五 (丁亥)
介绍
《同朝为诗》是清代诗人龚自珍的诗词之一。此诗是作者在1827年(道光十七年)丁亥,与同僚们共同上奏请求唐陆宣公从祀于瞽宗得到批准后所作,用以张其事。
全诗如下:
同年生吴侍御 疏请唐陆宣公从祀瞽宗得俞旨行侍御属同朝为诗以张其事
昔吾夫子,名闻遐迩,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,亦名闻遐迩,
天下士,皆师而信之。
昔者吾夫子,名不显而实照临,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不显而实照临,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不见而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不见而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
昔吾夫子,名不闻而实存,
天下士,皆师而信之。
今吾夫子,名不闻而实存,
皆师而信之。