穷巷归来已白头,结茅何必榜休休。
好山当户碧云晚,明月满溪寒苇秋。
诗社纵添新句法,醉乡难觅旧交游。
平生幸自无机械,一棹夷由去狎鸥。
注释:
穷巷归来已白头,结茅何必榜休休。
归乡
穷巷归来已白头,结茅何必榜休休。
回到家乡已经年老,建造草屋又有何用?
结庐在人境,而无车马喧。
建好茅屋安身处,但无车马喧闹声。
结庐在人境,而无车马喧。
结庐在人境,而无车马喧。
建好茅屋安身处,但无车马喧嚣声。
采菊东篱下,悠然见南山。
采摘菊花在东篱之下,悠闲地欣赏远处的南山。
山气日夕佳,飞鸟相与还。
夕阳西下,山中的雾气渐渐消散,鸟儿自由地飞回。
此中有真意,欲辨已忘言。
这里面有真正的意思,想要分辨清楚却忘记了语言。
归乡
穷巷归来已白头,结茅何必榜休休。
回到家乡已经年老,建造草屋又有何用?
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡
归乡